jueves, 11 de febrero de 2010

Carnota



Onte volvemos despois de moito tempo a Carnota. E deixamos alí un anaquiño de nós, outra vez... Soplaba o nordés con forza, olía a mar, a iodo, a frescura... as estrelas brilaban coma faroles no ceo... E sonaron as gaitas, o tambor, as pandeiretas, as voces, a fala da Costa da Morte... esquecímos os nervios, as clases por preparar, o paro...
Hoxe tivemos que volver á realidade. Pero con ese cheiro no nariz e na mente non foi difícil. Nunha semana volvemos. Faráseme larga....!

4 comentarios:

  1. e si, voltamos á dirty old town non moi seguros de se deberiamos regresar, ou non, ao lugar no que fomos felices.

    ResponderEliminar
  2. La mitificación de ciertos lugares no se olvida jamás....lo digo por experiencia...jeje

    ResponderEliminar
  3. Non sei,non sei....ó final ides acabar na costa da morte

    ResponderEliminar