Este Xacobeo estouno vivindo de xeito moi especial e de primeira man dende dentro. Paso horas e horas entre os muros da catedral escoitando as misas de fondo (tres ó día!), o impresionante órgano mecendo co seu son o Botafumeiro... e non precisamente por devoción: por traballo. Entro e saio varias veces ó día, e vexo moitísima xente. Uns chegan emocionados, despois do grande esforzo, case todos agotados, e as máis das veces desorientados.
A tradicional entrada por Acibecherías (a cor negra do acibeche é como a mancha do pecado) e a saída por Praterías ( brillante e libre de pecado) este ano é ó revés, todo para que a organización dos miles e miles de persoas que entran ó día sexa un pouco máis sinxela.
E outros chegan co corazón cheo de devoción e de fe, e eses son os que máis me sorprenden, supoño que pola falta dela que eu teño.
Aquí deixo unha pequena mostra.
Santiago de Compostela, 2010.
Feliz día de Galicia!
qué suerte la tuya!!!....eso si que es un lugar para trabajar y lo demás son tonterías!!
ResponderEliminar